نگرانی در دامن زمین نمایان شده‌ است و مضطرب است. وقتی که می‌خواهد امامش را درون دامنش بگذارد، دست و پایش می‌لرزد. افسوس که روزگار، تنها بیست و پنج سال با تو سر سازگاری داشت و تنها بیست و پنج سال مهمان زمین بودی.
در خردسالی به امامت رسیدی، اما گوهر وجودت پُر بود از دریای معرفت الهی. ره‌گشای فکر‌ها و دشوارترین پرسش‌ها بودی.
چه زود نسیم مطهر” هل اتی” از وزیدن افتاد. چه غم‌انگیز شبی‌ست…
سلام بر امامی که گنبد زیبایش همچون خورشیدی در کاظمین می‌درخشد. وقتی که در صحنش قدم‌می‌زنی، بهشت مقابلت است. حریم امنش، نسیم وجود بابرکتش، همچون حریم پدر بزرگوارش علی‌بن موسی‌الرضا آرامش محض دارد. گویی کاظمین همان مشهد است و امام جواد همان امام رضا.
سلام بر تو ای جوادالائمه و بر آن بارگاه خدایی‌ات.

یا اَبا جَعْفَرٍ یا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِی اَیُّهَا التَّقِىُّ الْجَوادُ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ

?شهادت مظهر جود و سخا و علم و معرفت امام جواد علیه‌السلام تسلیت باد.
 به قلم: سیده مهتا میراحمدی