حاجیان بار‌دیگر مثل پروانه به گرد کعبه می‌گردند. تمام توجه مسلمین اهل‌زمین وحتی آسمانیان به چهار‌دیواری مشکی‌پوش با عظمت است.
خانه‌ی کعبه قبله‌ی ماست، میراث ابراهیم خلیل، محل هبوط فرشته‌ها، محل ولادت مولای مهربانی‌ها، مطاف حاجیان در حج، سنگفرشش پابوس بهترین مخلوقات خدا و… .
نمازهایمان به طرف کعبه و خواب و تطهیر به سمتش مستحب است.
از آغاز تا انجام با او نفس می‌کشیم و ظهور جریان یاد محبوب را در زندگی می‌بینیم.
آرزوی دل هر مسلمانی وصال به کوی محبوب است. میهمان شود، تا صاحبخانه او را غرق در رحمت کند. هر زائری که می‌رود، انگار تکه‌ای از قلبت را با خود می‌برد.
امید داری، این تکه‌تکه‌ها روزی‌ جمع‌ شوند و خودت را آنجا ببینی.
در هوایی که مولایت نفس می‌کشد، طواف می‌کند.
مولا جان!
هرجای دنیا هستی، دلم آنجاست.

به قلم:#بهاره_شیرخانی