دیشب بازی فوتبال انتخابی جام جهانی بین ایران و ازبکستان بود. همسر و پسرانم پای تلویزیون، فارغ از قرمز و آبی، فرزندان ایران را تشویق می‌کردند. در حین بازی پسرانم حرص می‌خوردند و بعضی از قسمت‌ها با نظرات کارشناسی، بازی را نقد می‌کردند. همسرم به آنها می‌گفت حرص نخورید از دیدن بازی لذت ببرید. اگر دقت کنید، بازیکنان تک‌روی ندارند و کار تیمی رو در اولویت گذاشتند. اگر اشتباهی هم بکنند به هم روحیه میدهند و از آن فرد دلجویی می‌کنند، اشتباه هم تیمیهایشان را جبران می‌کنند. باهمت و تلاش مضاعف سعی می‌کنند اشتباه خود را کمتر کنند.  بازی که به اتمام رسید صدای شادی و شوقشان اتاق را پر کرد. باخودم گفتم حال که نتیجه کار گروهی با س

عه صدر بالا، اینقدر شیرین است، کاش روحیه حمایت از کار و عملکرد گروهی برای فعالیتهای فرهنگی، اجتماعی و سیاسی را تقویت کنیم تا بتوانیم قله‌های بلند افتخارات جهانی را فتح کنیم.

به قلم زهرا دولتی