دعبل و زلفا
کتاب دعبل و زلفا، روایت شاعری به‌نام دعبل خزاعی ست که هجویات، عاشقانه‌ها و شکوه‌هایش از کوچه پس کوچه‌های بغداد گذر می‌کند و از قصر بنی عباس سر در می‌آورد. در سفرش به بغداد عاشق دختری زیبا به‌نام زلفا می‌شود که به جرم رافضی بودن و کشته شدن پدرش، موصلی مربی مغنیان و خوانندگان اورا به کنیزی می‌گیرد. موصلی قصد داشت، زلفا را مثل مغنیان و رقاصان تربیت کند و برای مجالس بزم هارون آماده کند، اما زلفا پاکدامنی پیشه می‌کند و تن به نوازندگی نمی‌دهد و در اتاقی زندانی می‌شود. دعبل که یک دل نه صد دل عاشق زلفا شده بود، به هر دری می‌زند تا زلفا را برای لحظه‌ای ببیند و دلتنگی‌اش بر طرف شود. از این رو اشعاری عاشقانه، در وصف زلفا می‌سُراید و آن‌را در مجلس بزم هارون می‌خواند و همه را شگفت‌زده می‌کند و همه انگشت به دهان خیره می‌مانند. پاداش شعرش هم، ملاقاتی کوتاه با زلفا می‌شود. زلفا که از اشعار عاشقانه دعبل ناراضی بود، به دعبل شکایت می‌کند و با ترش‌رویی، اورا به بی وفایی محکوم‌می‌کند، که چرا خودش را در بند عشق دنیایی چون او اسیر کرده است و از امام غریبش که در زندان محبوس است غافل مانده است. دعبل یکه می‌خورد و به فکر فرو می‌رود و از بزم هارون فرار می‌کند… ابن قطین، دعبل را با حال زار پیدا می‌کند، سر و سامانش می‌دهد و با زرنگی زلفا را از چنگ موصلی بیرون‌می‌کشد و اورا به عقد دعبل در می‌آورد. نسیم وجود زلفا، چون شبنمی، روح و طبع لطیف شعر دعبل را می‌آراید و غنچه‌های نو ظهور اشعار دعبل دوباره شکوفا می‌شوند. از این رو در وصف مظلومیت اهل‌بیت و افشاگری ظلم‌های حکومت، اشعاری آتشین می‌سُراید و ولوله‌ای در بغداد راه می‌اندازد. هارون به خون دعبل تشنه می‌شود. دعبل، ناگزیر یک شبه بار و بنه‌اش را جمع می‌کند و همراه خانواده‌اش از بغداد خارج می‌شود. امام موسی کاظم علیه‌السلام در زندان هارون به شهادت می‌رسد و امام رضا با تهدید و اصرار مامون به مرو می‌رود. دعبل 100 بیت شعر می سُراید و نیت می‌کند که بار اول شعر را برای امام رضا بخواند، به همین دلیل، زلفا‌ی مریض احوال را با چشمان بیمارش تنها می‌گذارد و راهی مرو می‌شود. به سختی اجازه ملاقات با امام رضا را به او می‌دهند. دعبل با صدای واضح و زیبا اشعارش را برای امامش می‌خواند و اشک از صورت نازنین مولایش سرازیر می‌شود و جبه‌ی حضرت و کیسه‌ای سکه را به عنوان پاداش می‌گیرد. در آخر جبه متبرک امام، چشمان بیمار زلفا را شفا می‌دهد و دیگر اثری از بیماری در چشمان زلفا باقی نمی‌ماند. کتاب دعبل و زلفا؛ نویسنده: مظفر سالاری ✏ به قلم:سیده مهتا میراحمدی ramisa.kowsarblog.ir 97/11/21 پ ن: عکس تولیدی 
کاش همه عشقای دنیایی اینجوری آدمو آخرتی کنه
سلام سادات بزرگوار
مثل همیشه عالی بود
ممنونم بابت همه چی
ان شاءالله ما هم بتوانیم لیاقت دیدار امام زمان خود را پیداکنیم
پاسخ از: أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَىٰ [عضو]
ممنون دوست گلم فدات
نظر از: خادم المهدی [عضو]
قشنگ بود
نظر از: دوست [بازدید کننده]
سلام خیلی خوب بود. مطالبتون خیلی خوبه حیفه فقط این جا منتشر بشه کسی این جا رو نمیشناسه الان فضاهای جدیدتری هست که باید وارد شد مثل سایت ویرگول که خیلی تاثیر گذاره : https://virgool.io/
انشالله موفق باشید
چه قشنگ بود
پاسخ از: أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَىٰ [عضو]
ممنونم
بسـیار زیبا بود
لذت بردم
عکس هم از خودتون هست؟
چه ترکیب رنگی
پاسخ از: أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَىٰ [عضو]
بله عکس تولیدی خودمه.ممنونم
اع خوبه
پس شماهم مثل ما کاکتوس بازی :))
نظر از: خادم شهدا [عضو]
سلام.اتفاقا همین چندروز پیش خوندن کتاب رو تموم کردم خیلی زیبا و پر از حرف و نکته ست.امیدوارم دیگران هم بخونن و استفاده کنن.به امید اینکه ما هم مثل دعبل لیاقت ملاقات امام زمانمون رو پیدا کنیم.
https://blog-shahidebrahimhadi-.kowsarblog.ir/
فرم در حال بارگذاری ...