شب است و فارغ از هیاهوی روز هستیم.به چه ها که نمی اندیشیم خدا میداند و بس.
ذهن خسته و فکرهای دَرهم و قاطی پاتی برابری میکند با کارگری که با تنی رنجور و دستهای پینه بسته به آغوش خواب پناه برده است.
و من اینجا بساط بازی با کلمات را راه انداخته ام تا بتوانم با نوشتن افکار به هم ریخته ام تسلا بخش دل بی قرارم باشم.