بسم الله

#به_قلم_خودم

به گفته رهبرم قرار بود زلزله مایه‌ی ‌پیشرفت دیارم شود. با تمام تلاش‌ها و اقداماتی که انجام شده و منازل بسیاری از افراد تا حدودی سر و سامان داده شده، اما سوء‌استفاده‌های زیادی هم صورت گرفته، از پیمانکارانی که به جای ۱۰واحد همزمان۳۰-۴۰ واحد تحویل گرفتند و خودشان هم دیگر نمی‌دانند به کدام ‌یک برسند، تا صاحب‌خانه‌هایی که قیمت منازلشان چند برابر شد.

هر بار که مشکلی پیش می‌آید اولین گزینه‌ای که زیر سوال می‌بریم مسئولین است، آن موضوع سر‌جای‌‌خود، اما گاهی اوقات خودمان نیز به همدیگر رحم نمی‌کنیم.

حدود یک‌ماه بعد از زلزله صاحب‌خانه بخاطر تعمیرات یا به بهانه تعمیرات تا بعد از تعطیلات مهلت داد تا خانه‌اش را خالی کنیم. اوایل که دنبال خانه می‌گشتیم فقط با یک جواب رو‌به‌رو می‌شدیم: «الان فصل خانه نیست از خرداد به بعد دنبال خانه بگردید.»

هر چه به صاحب‌خانه گفتیم بی‌فایده بود، بعد از تعطیلات کار من و داداشی شده ‌بود از صبح علی‌الطلوع دنبال خانه بودن؛ حتی گاهی تا ۱۱-۱۲شب، اما هر چه بیشتر می‌گشتیم کمتر می‌یافتیم. خانه‌ای که تا پارسال کسی نگاهش نمی‌‌کرد، قیمتش سرسام‌آور شده بود، مانده بودم همین مردم که در لحظه زلزله به تنها چیزی که فکر می‌کردند، نجات جان خود و عزیزانشان بود، چه بر سرشان آمده که باز اینطور به مال دنیا چسبیده‌اند و خانه‌ای که در حالت عادی ۵-۴ میلیون رهن داده بودند و حدود ۲۰۰-۳۰۰هزار اجاره، با انصاف‌ترینشان شده بود،۱۵-۲۰میلیون پیش و ۵۰۰-۷۰۰اجاره.

بعد از سه ماه گشتن بالاخره خانه‌ای پیدا کردیم، خانه که چه عرض کنم، جایی که حدود یک ماه کار دارد تا به حداقل‌های یک خانه برسد، اما باز هم شکر که حداقل چیزی به عنوان سرپناه روی سر من و عزیزانم است و عزیزانم در کنارم هستند. در تمام مدتی که دنبال خانه بودیم به فکر کسانی بودم که همین شرایط را هم ندارند، تمام روز را دنبال لقمه نانی هستند تا عزیزانشان گرسنه نمانند.

مگر وعده خود خدا نیست که: “«اَلَّذینَ یُنْفِقُونَ اَمْوالَهُمْ بِاللَّیلِ وَ النَّهارِ سِرّاً وَ عَلانِیَهً فَلَهُمْ اَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لَاخوفٌ عَلَیْهِمْ وَ لَا هُمْ یَحْزَنُونَ»؛ (کسانى که اموال خود را شب یا روز، پنهان یا آشکار انفاق مى‌کنند، مزدشان نزد پروردگارشان [محفوظ]است؛ نه ترسى بر آنهاست و نه اندوهگین مى‌شوند).

بدون شک مفهوم آیه کلّى و جامع است و تشویق به انفاق در راه خدا در اشکال مختلف است، آشکارا و پنهان، در شب و روز و به کسانى که انفاق مى‌کنند بشارت عظیمى مى‌دهد که هم پاداششان نزد پروردگارشان بزرگ است و هم [این که] خوف و اندوهى از گذشته و آینده نخواهند داشت.”

چرا خیلی از ما این آیه را فراموش کرده‌ایم و اینقدر حریص به مال دنیا هستیم.

آخر این همه حرص و طمع تا به کجا؟!….

به قلم: #سحر_سرشار