آنجا که تو هستی را نمی‌دانم؛

اینجا امّا هوا دلگیر است،

هر لحظه‌اش، هر ثانیه‌اش،

فرقی هم نمی‌کند جمعه باشد یا شنبه یا …

ابری‌ست، دلش می‌خواهد که ببارد؛

آنقدر که این ابرها کنار بروند و خورشید وجودت را احساس کند.

جایِ خالیت به وسعت یک جهان

و

فاصله‌ی بین ما به اندازه سالهای طولانی انتظار شده؛

کاش این فاصله‌ها به اندازه‌ی یک جمله،

تنها یک جمله کوتاه می‌شُد؛

به اندازه‌ی

« اللهم عجل لولیک الفرج »

#به_قلم_مریم_اسحاقیان