ازش پرسیدم می‌خواهی به کی رأی بدهی؟ گفت: «همه‌شان سر و ته یه کرباسن، تو هم خودتو اذیت نکن». پاسخی بود از یک دانشجوی کارشناسی ارشد!

عیب از اوست؟ از من است؟ از جامعه است؟ چرا و چطور؟
این حرف را اگر از فردی با تحصیلات پایین که از سیاست چیزی نمی‌داند می‌شنیدم اینقدر برایم عجیب نبود. هر چه باشد او یک دانشجو است. در مهد علم که دانشگاه باشد تنفس می‌کند. چرا نباید قدرت تحلیل و شناخت داشته باشد؟ یعنی از گذشته افراد، صحبت‌هایشان، صف آرایی‌ها، افراد مطلع و آگاه در این زمینه هم نمی‌توان به نتیجه رسید؟
یعنی او هیچ جهان‌بینی و ایدئولوژی در زندگی‌اش ندارد که طبق آن از بین شش نامزد یکی را بهتر بداند؟
به کدامین مرثیه باید گریست؟ او در آینده حتما در جامعه کاره‌ای می‌شود، در خانواده پدر یا مادر شود. فردی که در جامعه یا راهنمای دیگران است یا قرار است در خانواده انسان پروری کند، آیا می‌تواند؟

روشنک بنت سینا