کالسکه را بعد از جمع کردن یا بالای ون میگذاشتند یا باید کنار خودمان نگه می‌داشتیم. که مسوولیت این کار با برادرانم بود.
ون‌ها تا دو سال پیش سر جاده اصلی به علت ازدحام و ترافیک مسافرهارا پیاده میکردند. اما از سال گذشته دیگر تا جاده اصلی سامرا می‌روند و پیاده روی 3ساعته سامرا هم دیگر خداروشکر کم شد. مسیر پیاده روی سامرا واقعا خودش یک پیاده‌روی جداگانه بود، آب‌ و هوایش خشک‌تر بود. در بین راه، تریلی‌ها و ماشین‌های رایگان هم وجود داشت. اما مرد‌ها هجوم می‌آوردند و زن‌ها و بچه‌ها فرصتی نداشتند تا به ماشین‌ها برسند.
آب برای کودکان همیشه همراه خود داشته باشید. چون تا حرم و موکب‌های ایرانی نیم ساعتی فاصله است. اگر به موقع به اتوبوس‌های رایگان برسید چند دقیقه‌ای می‌رسید.
در این سفر باید زبر و زرنگ بود.
وقتی به نزدیکی حرم رسیدید موکب‌های ایرانی زیادی وجود دارد که به زوار خدمت می‌کنند. در سامرا همه‌ی موکب‌ها ‌برای ایران است.
ورودی حرم از ابتدا با داربست جدا می‌شود. صف بازرسی طولانی است، اما ماموران عراقی کسانی که کودک داشته باشند را بدون نوبت به داخل می‌فرستند. همه خادمان بازرسی، بانوان ایرانی بودند.
هرچه بخواهم از سامرا بگویم کم گفته‌ام. سال اول که سامرا رفتم اربعین 95 بود. هنوز ضریح چوبی بود و سرتاسر با پارچه مشکی پوشیده شده بود. حرم در حال بازسازی بود. اما هیچ چیز شوق زیارت را کم نمی‌کرد. سال 96 که دوباره به سامرا رفتیم ضریح جدید نصب شده بود. صحن کامل بازسازی شده بود. صحن بالا و رواق پایین کامل برای استراحت زوار اماده شده بود. خیلی عالی بود، حتی پریز‌هایی برای شارژ گوشی تعبیه شده بود. شب‌ها از موکب‌ها پتو میگرفتیم. و تا نماز صبح میتوانستیم استراحت کنیم. وسایل و کوله‌هایمان را هم می‌توانستیم با خود به داخل ببریم.
ما اصلا در سامرا ذره‌ای احساس خطر نکردیم. خیلی خیلی سامرا حال و هوای خوبی داشت.
برای رفتن به نجف باید به سمت گاراج می‌رفتیم. باید تا جاده اصلی پیاده می‌رفتیم. بعد از رسیدن به جاده اصلی، اگر ماشین پیدا شد که از همان ابتدا کرایه میکنید. اما اگر ماشینی نبود باید تا گاراژ بعدی پیاده بروید یا ماشین کرایه کنید تا گاراژ.
ما تا مسیری پیاده رفتیم. و بعدش یک تریلی سوارمان کرد و تا گاراژ برد.
و دنبال ون با قیمت مناسب‌ تا نجف گشتیم. از سامرا تا نجف حدودا 5 ساعت یا کمتر فاصله است. چون ترافیک ورود و خروج هم معطلی دارد.


ادامه دارد….
قسمت شش

پ ن: الان که دارم از سامرا می‌نویسم، دلم پر میکشه برای حرم. واقعااااا یکی از لذت‌ بخش‌‌ترین قسمت سفر اربعین همین زیارت سامراست. حتی اون پیاده روی هم لذت داشت. اگر از من بپرسن باز با اسن شرایط میری بدون معطلی میگم آره حتما.