وَاَعْدِنى عَلَيْهِ عَدْوى حاضِرَةً تَكُونُ مِنْ غَيْظى بِهِ شِفآءً، وَ مِنْ حَنَقى عَلَيْهِ وَفآءً. ، و مرا در برابر دشمنم نصرتى بي‌درنگ عنايت كن، تا طوفان خشمم نسبت به او فرو نشيند، و داد دلم را از او بگيرد.

تاریخ کتبی را کتاب‌ها می‌نویسند، اما تاریخ شفاهی ملتی رنج کشیده در ذهن‌ها و قلب‌ها، سینه به سینه چرخیده تا، به این‌جایی که امروز ما هستیم؛ رسیده. چه‌ قدر آه، چه‌قدر اشک، چه‌قدر خون و فریاد در این سینه‌ها جوشیده و فرو‌خورده شده! دست‌هایی بی‌دفاع که رو‌به آسمان بلندند و با خدا نجوا می‌کنند. آن دست‌ها امروز تنها نیستند! پشتوانه و دستگیره‌ی محکمی دارند و سروشی که از جانب خدا به یاری‌شان آمده! قطعا پیروزی و فتح رقم خواهد خورد اما، آنچه رنگ نمی‌بازد؛ رنج‌هایی است که کشیده‌اند.