حوصله ها كم شده، مردم وقت و رغبتي براي مطالعه ندارند، براي ترغيب بيشتر مردم به مطالعه كتابهاي صوتي رونق گرفته و مطالعه هم فست فودي شده است.
چند وقت پيش، تبليغ كتاب صوتي كه از تلويزيون پخش شد،دخترجان پرسيد:(مامان،كتاب صوتي چيه؟)
(برايش توضيح دادم، متن كتاب توسط گوينده خوانده ميشود و بقيه گوش ميدهند).
دختر جان كتاب دختر شينا را يكبار به طور كامل خوانده بود.
مدام اصرار ميكرد، كه من هم آن را مطالعه كنم، ولي من كتاب ديگري در دست داشتم و دلم نميخواست، رهايش كنم.
دو سه روز پيش، دوباره به سراغم آمد، (مامان بيا اين كتاب رو بخوون). نميخواستم دل كوچكش را بشكنم.
فكري به ذهنم رسيد وبه او پيشنهاد دادم:( اگر ميخواهي، تو برايم بخوان و من گوش ميدهم).
با ذوق و شوق روي صندلي نشست و داستان را آغاز كرد. الان چند روزي است، كه او ميخواند و من هم با جان و دل گوش ميدهم.
با ذوق قدم جان(شخصيت داستان) ذوق ميكند، لحن صدايش را با اتفاقات داستان بالا و پايين ميبرد.
دخترم، من شنيدن صداي زيبايت را به صداي همه ي گويندگان كتابهاي صوتي ترجيح ميدهم. تو بخوان و آرامش را به جان و گوش هايم ببخش.
دخترم، آنقدر بزرگ شده اي وكتاب خوانده اي كه كتابهاي رده ي سني خودت را بچه بازي ميداني. من و تو در رقابتيم، براي خواندن اين كتاب و آن كتاب و يا خريد اين كتاب يا آن كتاب.
مادر جان، بخوان،كه هر چه بخواني و بداني كم است.

به قلم:#بهاره_شيرخاني