نگاه مردم به یک‌سری از چیز‌ها باعث می‌شود، شجاعت ریسک را نداشته باشیم و از انجام برخی از کارها باز بمانیم.
مثلا وقتی با کلی ذوق وسیله‌های ترشی را ریز کردی و سرکه ریختی، بعد از چند مدت که خراب شد. می‌گویند:«دستت برای ترشی خوب نیست».
گلدانهای توی راه‌پله که زرد و نزار می‌شوند. آرایشگاه که می‌روی و بعد اتفاق ناخوشایندی می‌افتد، و چندین اتفاق دیگر.
دستی در کار نیست! این احساس ماست، که باوری این‌چنین ساخته‌است.
خانمی که ترشی‌هایش خوشمزه می‌شوند، بعد از کلی تجربه و چند بار خراب‌کاری به این دستور رسیده است.
گلدانی که رسیدگی نشود، خواه ناخواه خشک خواهد شد.
اتفاقی که قرار است رخ دهد ربطی به آمد داشتن یا نداشتن دست آرایشگر ندارد.